Перайсці да зместу

Ільяс Джансугураў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ільяс Джансугураў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 1 мая 1894(1894-05-01) ці 1894[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 лютага 1938(1938-02-26) ці 1938[1]
Месца смерці
Грамадзянства
Жонка Фаціма Габітава
Дзеці Булат Ільясавіч Габітаў[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, драматург, журналіст
Грамадская дзейнасць
Партыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ільяс Джансугураў (каз.: Ілияс Жансүгіров; 1 мая 1894 — 26 лютага 1938) — казахскі паэт, класік казахскай літаратуры. Першы старшыня Саюза пісьменнікаў Казахстана (1934—1936).

Нарадзіўся 1 мая 1894 года ў ауле № 4 Аксуйскай воласці Капальскага павета Сямірэчанскай вобласці. Паходзіў з роду матай племя найман Сярэдняга жуза. Да 1920 года ён жыў і рос у ауле, пас жывёлу і займаўся земляробствам. У той час ён не мог атрымаць адпаведнага навучання, бо ў яго раёне адсутнічалі школы. Займаўся самаадукацыяй, умеў чытаць і пісаць на казахскай. У 1916 годзе пазнаёміўся з творамі Абая, Шангерэя  (руск.), Байтурсынава  (руск.), Дулатава  (руск.), Карашава  (руск.), Кудайбердыева  (руск.) і прачытаў усе выданні «Улен Кітаб» казахскай літаратуры.

Пасля заканчэння кароткатэрміновых настаўніцкіх курсаў у Ташкенце (1920 года) працаваў настаўнікам, быў супрацоўнікам газеты «Тілшi» («Карэспандэнт»; цяпер «Жетысу»).

З 1922 года загадваў інстытутам асветы ў Дакладным (Алматы). У 1925—1928 гадах вучыўся ў Камуністычным інстытуце журналістыкі ў Маскве. У 1928—1932 гадах — супрацоўнік газеты «Еңбекшi қазақ» (цяпер «Егемен Қазақстан»).

У 1932—1934 гадах — старшыня арганізацыйнай камісіі і 1-й старшыня Саюза пісьменнікаў Казахстана. Удзельнік Першага з’езда савецкіх пісьменнікаў (1934). З 1934 года — рэдактар ​​Казпалітвыдата, адначасова з’яўляецца сябрам ЦВК КазАССР.

У 1937 годзе арыштаваны па палітычным абвінавачанні, а 26 лютага 1938 года расстраляны па прысудзе «тройкі». Рэабілітаваны пасмяротна ў 1957 годзе.

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

Быў жанаты 4 разы.

  • Першая жонка (1912—1914) — Жаміла, была ўдавой яго дзядзькі (дачка мясцовага бая)[2].
  • Другая жонка (1922—1925) — Аманша Берэнтаева, памерла будучы цяжарнай і з аслабленым здароўем, не вытрымала перадродавых схватак, у той момант Джансугураў быў у ад’ездзе на вучобе ў Камуністычным інстытуце журналістыкі ў Маскве[2].
  • Трэцяя жонка (1929—1931) — Фаціма (Баціма) Тарэбаева. Дзеці ў шлюбе: сын Саят[3] і дачка Сайра. Падчас ад’езду Фацімы на вучобу ў Маскву, Джансугураў завёў адносіны на баку з жонкай славутага педагога Біляла Сулеева Фацімой Габітавай. У 1931 годзе Джансугураў развёўся з Фацімой Тарэбаевай, а ў 1943-м яна памерла ад туберкулёзу[2].
  • Чацвёртая жонка (1932—1938)[4] — Фацімa Зайнулінаўна Габітавa (татарка па нацыянальнасці) (1903—1968). У сувязі з арыштам Біляла Сулеева развялася і ажанілася з Джансугуравым, а пасля его смерці за Мухтара Аўэзава[5].
Фаціма Габітава з Ільясам Джансугуравым у гасцях на лецішчы ў Максіма Горкага падчас першага з’езда пісьменнікаў СССР.

Дзеці ў шлюбе з Фацімой Тарэбаевай

[правіць | правіць зыходнік]
  • Саят Жансугураў (1930—2021) — гарняк, кандыдат тэхнічных навук. У Саята дзве дачкі Жамал (1956) і Рэзеда (1958)

Усынаўлённыя дзеці

[правіць | правіць зыходнік]

Ільяс Джансугураў усынавіў двух дзяцей ад шлюба Фацімы Габітавай з Білялам Сулеевым:

  • Сын — Жанібек Сулееў (1923—1943) — загінуў у Вялікую Айчынную вайну пад Смаленскам
  • Сын — Азат Білялавіч Сулееў  (ВД) (1930—1997) — цюрколаг (перакладчык з казахскай на рускую)

Дзеці ў шлюбе з Фацімой Габітавай

[правіць | правіць зыходнік]
  • Дачка — Умут Жансугурава (1933—1997), урач. У шлюбе з Абдулахі Карсакбаевым мела сына Нурлана (1958—1985)
  • Дачка — Ільфа Жансугурава-Жандосава (1935—2024) — педагог, выкладчыца нямецкай мовы, былы прэзідэнт фонду Ільяса Жансугурава. У шлюбе з Санджарам Джандасавым мела дачок — Ажар, Дзінар, Жанар, Фаціму і сына Кенена.
  • Сын — Булат Ільясавіч Габітаў-Жангусураў  (руск.) (1937—2004) — вядомы казахстанскі кінадраматург. Быў двойчы жанаты. У першым шлюбе нарадзілася дачка Джаміля (1958), а ў другім Лейла (1967) і Уміль (1971)[6][7]

Зноскі

  1. а б Identifiants et RéférentielsABES, 2011. Праверана 16 жніўня 2024.
  2. а б в Святослав Антонов. Путь Ильяса: история жизни поэта Жансугурова ♡. Vox Populi (8 кастрычніка 2015). Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2016. Праверана 8 кастрычніка 2015.
  3. Каталог РНБ. Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2019. Праверана 25 мая 2019.
  4. Ильяс Джансугуров. Творчество, судьба, трагедия. Фонд Ильяса Джансугурова. Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2016. Праверана 8 кастрычніка 2015.
  5. Фатима Габитова: Жизнь — легенда | Номад | 26.10.2010 | версия для печати(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 3 лістапада 2011.
  6. Зайтуна КДРАЛИНА. Сын поэта — Культура — Рубрики журнала — Проза, поэзия, критика… — Простор
  7. [1]